Paşa Uzun

Hûn bi qurbana Barzanî bin!

Komîteya Hevkarîya Hêzên Sîyasî yên Kurd û Kurdistanê li Swêdê, di 11 Adarê da li Stockholmê ji bo 104 saliya dayikbûna Barzanî bîranîyekê pêkanîn. Ji ber vê sedemê Komela Niviskarên Kurd a Swêdê (KNK) jî bi nameyekê pêşewaziya bîranînê kiribûn. Serokê KNK kek Halûq Ozturk dibêjê, "kek Paşa ji te ra zahmet nebe, mesajekê binivisîne û were em tev beşdarî civînê bibin."

Li Kurdistana bakur, di salên 70 an da çepê kurd li hember M.Mistafa Barzanî gelek neheqî kirin, li hember wî û tevgera wî şaş fikirîn û şaş tevger kirin. Pirr caran bi çavên tirkên Kemalîst li Barzanî nêrîn, nirxandin û bi nav kirin. Lê roja ku me zimanê xwe bikar anî, roja ku me ji mijûyên xwe, ji ditîn, fikir û ramanên kemalîstan paqij kir, bi gotinek din, gava em wekê kurdan fikirîn, wê gavê me dît û fahm kir ku Barzanî di tevgera kurd da, sazgehekê bi serê xwe ye. Bi rabûn û runiştina xwe, fikir û tevgera xwe, bi nefspiçûkiya xwe, di tevgera kurd da cîyekê taybetî digre.

Dîplomat e, teorîsyen e, pratîsyen e, pêşmerge ye, ziman, urf û edetên civata xwe baş dizanê, çîya û banîyên welatê xwe xweş nas dike. Bi her alîyên xwe, kêmasî, qusûr û çewtîyên wî jî daxîl, neferekî netewa kurd e. Yên bixwazin Barzanî nas bikin, wê şexs û jîyana wî da xwe bibînin û xwe nas bikin.

Loma bê teredût ji kek Halûq ra dibêjim; çawa zahmet bibe! Ez ê bi kêfxweşî binivisînim û dinivisînim. Dixwazim nivisarakê kurt, sade, şexsî û naverok dagirtî binivisînim. Ne tenê yên min, divê hîsîyat û fikrên kurdên bakur jî di vê nivisarê da xuya bikin. Loma li ser her peyvê, her hevokê û her gotinê, ne carê, du sê caran disekinim, difikirim, dinirxînim, dugeherînim.

Herwiha nivisara xwe temam dikim, bi heyecan û kêfxweşî diçim civînê. Li ber derîyê salonê dipirsim, ka wê mesaj çawa bên pêşkêş kirin. Zilamekî "wele mesaj pirr in, em ê navên xwedî mesajan bixwînin, evqas." dibêjê. Mesaja xwe yê li ser navê KNK didim destî wî û bi du hevalên bakur dikevim hundur. Rêza ku em li rûdinin di nav çend deqîqeyan da bi kurdên bakur tên dagirkirin.

7 kes, 3 jin û 4 peya derdikevin sahnê û mesajên xwe dixwînin. Mesajên jinan kin yên peyayan dirêj bûn. Ji peyayan yek ereb bû, bi erebî axifî, loma me tiştekî fahm nekir. Ji jinan yek, ji partîya sosyaldemokratê Swêdê bû. Jinêkê çawa axiftina xwe xelas kir, berê xwe da derîyê salonê û meşîya der, zilamekî por û simbil boyaxkirî ket dû wê, gepên wî yên qelaw ya ji germê yan jî ji kêfan sorûmor bûbû, destê jinêkê girt nav destên xwe. Bi wê ra axifî, kenîya û heta ber derîyê salonê pê ra meşîya. Wisa xwuya bû ku ji jinikê ra spasîyên xwe pêşkêş dikir.

Hevalê kêleka min got:"tu zanî ew kî ye?" Na! Ma min navika wî birîyê! Ez ê ji ku bizanibim, dibêjim. "Ew berpirsiyarê Partî Demokratê Kurdistanê yê Swêdê ye." Deng ji min dernakevê, ji ber ku, li ser perda sahnê da fîlmekî der heqê Barzanî da destpêdike. Ez û hevalan bala xwe didin filmê, gava Barzanî li ser hespa xwe yê sipî, di nav pêşmergeyan da xuya dike, hêcan bi min digre, canê min digurizê. Hevalê kêleka min dibêjê: "deng xwe meke! Ev fîlma pirr tiştekê xweş e." Biskî dinê Barzanî cardin li ser hespa sipî xuya dike, Barzanî bi peşmergeyan ve tev dimeşe, rûdine, radibe, cardin li ser hespê xuya dike.

Îcar ne hespa sipî, hespa sor e. Berbi dawîya fîlmê, çend ewrûpayî û emerîkî, der heqê Barzanî da, çend gotinan dibêjin, bes dengê musikê ji dengê wan zêdetir derdikeve, loma gotinên zilaman nayê fahm kirin. Fîlm xelas dibe, kêfa min û hevalê kêlakê min beravacî dibe.

Ji xwe ra dibêjim;mirov vê yekê li Barzanî dike! Fîlmekî wisa bê serî, bê dawî, bê dûzan û bê naverok nîşan dide? Kurdan heta devê salonê tije kiribûn, ne av, ne qedehekê çay û ne jî qahweyek. Yên derdikevin sahnê û mesajên xwe dixwînin, gava devên wan zuha dibe, qedehekê av li ber wan tune ku devên xwe şil bikin. Pereyên wan tunebû, bila ji me ra bigotana, me yê ji wan ra, av jî banîya, çay jî banîya.

Bêhna min gelek teng dibe, di rê de, heta digîhîjim mal diponijim û difikirim. Digîhîjim wê netîcê ku yê yan jî yên ev biranînê organîze kiribûn, ji xelkê xwe ra qasî pênc quruş qîmet nedabûn. Em xelkê li alîyekê berdin, bi saya Barzanî bûbûn xwedî dewlet, hûr û tûrên xwe dagirtibûn û ji Barzanî ra jî ev biranîna tewo-mewşo layiq dîtibûn.

Ji jinika sosyaldemokratan ra xwe kiribûn erd, li belê, wexta wan ji nivisara min a li ser navê KNK re tunebû.

Loma dibêjim, hûn qurbana Barzanî bin, bi vê halê xwe hûn nikarin tiştek jî bi ser bixin.

11 Adar a 2007/Stockholm

Mesaja KNK ji bo 104 saliya Barzanî

Sala berê, havîna 2006 an, ez û du heval tev, ji bo bîranîna Faîk Bûcax em çûn Swêregê, Faîk Bûcax ji Swêregê bû û di damezirandina Partî Demokratê Kurdsîtanê a Tirkîyê de cîh girtibû, heta roja ku bi destên dagirkeran bê kuştin, wekê sekreterê partîyê xebitîbû.

Ji wan hevalan Fuado, ji ser gora M.Mustafa Barzanî, kulmekî ax bi xwe ra anîbû. Nûnerên ku li ser navê Partî Demokrat û hukumetê, ji Kurdîstana Başûr hatibûn, ala Kurdistanê bi ser gora Faîk da daliqandin û axiftinên xwe kirin. Fûado jî axa ku bi xwe ra anîbû, li ser gora Faîk Bûcax reşand.

Sinorên ku bi salanên me kurdan, ji jîyanekê bindest û perçekirî ra mecbûr kiribûn; wê rojê, wê gavê û bi wê kulmekî xerî ji ber çavan winda bûn, kurdên başûr û bakur li ser gora Faîk Bucax bûn yek dil û yek mijû.

Sembolek nefspiçûk, lê belê, bi mane, naverok û bi mesajên xwe gran û girîng.

M.M. Barzanî, di jîyana xwe yê dewlemend û pirrengî da pirr caran tenê ma, carbicar dostan xwe jê dûr xistin, hevalan rûyên xwe jê zivirandin, lomet û buhtanên nerast û neheq, hem ji alîyên dijminan û hem jî ji alîyên hemwelatîyan ve lê hatin kirin. Lê wî dev ji serhildan û azadîya netewa kurd berneda.

Bi fedakarî û xebatekê zor û zahmet ji bo me kurdan bingehekê mezbût, hêja û bêhempa ava kir.

Loma îro em li başûr bûn xwedî dewlet.

Loma îro em buhara kurdan dijîn.

Bêhna buharê pêl bi pêl bi ser me da tê. Kurdistana başûr bi kilam, edebîyat, al, bezirganî, sîyaset û kulmekî axa ji gorra M.M. Barzanî; me dilşad û serfiraz, hêvî û daxwazîya azadîyê û mijûyekî yekgirtî xurt dike, pêşve dibe. Li pêş tevgera kurd, perspektîfên nû vedike, îmkanan çêdike.

Di vê pêşveçûyinê hanê da, par û keda herî mezin yê M.M. Barzanî ye. Bi sedema vê bîranînê, li ser navê Komela Niviskarî Kurd yê Swêdê, ji M.M. Barzanî û Partî Demokratê Kurdistanê ra em hurmeta xwe pêşkêş dikin.

Her bijîn.

11.03.2007

Paşa Uzun/ Li ser navê Komela Nivîskarên Kurd yê Swêdê.



	Paşa Uzun Hûn bi qurbana Barzanî bin! Komîteya Hevkarîya Hêzên Sîyasî yên Kurd û Kurdistanê li Swêdê, di 11 Adarê da li Stockholmê ji bo 104 saliya dayikbûna Barzanî bîranîyekê pêkanîn. Ji ber vê sedemê Komela Niviskarên Kurd a Swêdê (KNK) jî bi nameyekê pêşewaziya bîranînê kiribûn. Serokê KNK kek Halûq Ozturk dibêjê, "kek Paşa ji te ra zahmet nebe, mesajekê binivisîne û were em tev beşdarî civînê bibin." Li Kurdistana bakur, di salên 70 an da çepê kurd li hember M.Mistafa Barzanî gelek neheqî kirin, li hember wî û tevgera wî şaş fikirîn û şaş tevger kirin. Pirr caran bi çavên tirkên Kemalîst li Barzanî nêrîn, nirxandin û bi nav kirin. Lê roja ku me zimanê xwe bikar anî, roja ku me ji mijûyên xwe, ji ditîn, fikir û ramanên kemalîstan paqij kir, bi gotinek din, gava em wekê kurdan fikirîn, wê gavê me dît û fahm kir ku Barzanî di tevgera kurd da, sazgehekê bi serê xwe ye. Bi rabûn û runiştina xwe, fikir û tevgera xwe, bi nefspiçûkiya xwe, di tevgera kurd da cîyekê taybetî digre. Dîplomat e, teorîsyen e, pratîsyen e, pêşmerge ye, ziman, urf û edetên civata xwe baş dizanê, çîya û banîyên welatê xwe xweş nas dike. Bi her alîyên xwe, kêmasî, qusûr û çewtîyên wî jî daxîl, neferekî netewa kurd e. Yên bixwazin Barzanî nas bikin, wê şexs û jîyana wî da xwe bibînin û xwe nas bikin. Loma bê teredût ji kek Halûq ra dibêjim; çawa zahmet bibe! Ez ê bi kêfxweşî binivisînim û dinivisînim. Dixwazim nivisarakê kurt, sade, şexsî û naverok dagirtî binivisînim. Ne tenê yên min, divê hîsîyat û fikrên kurdên bakur jî di vê nivisarê da xuya bikin. Loma li ser her peyvê, her hevokê û her gotinê, ne carê, du sê caran disekinim, difikirim, dinirxînim, dugeherînim. Herwiha nivisara xwe temam dikim, bi heyecan û kêfxweşî diçim civînê. Li ber derîyê salonê dipirsim, ka wê mesaj çawa bên pêşkêş kirin. Zilamekî "wele mesaj pirr in, em ê navên xwedî mesajan bixwînin, evqas." dibêjê. Mesaja xwe yê li ser navê KNK didim destî wî û bi du hevalên bakur dikevim hundur. Rêza ku em li rûdinin di nav çend deqîqeyan da bi kurdên bakur tên dagirkirin. 7 kes, 3 jin û 4 peya derdikevin sahnê û mesajên xwe dixwînin. Mesajên jinan kin yên peyayan dirêj bûn. Ji peyayan yek ereb bû, bi erebî axifî, loma me tiştekî fahm nekir. Ji jinan yek, ji partîya sosyaldemokratê Swêdê bû. Jinêkê çawa axiftina xwe xelas kir, berê xwe da derîyê salonê û meşîya der, zilamekî por û simbil boyaxkirî ket dû wê, gepên wî yên qelaw ya ji germê yan jî ji kêfan sorûmor bûbû, destê jinêkê girt nav destên xwe. Bi wê ra axifî, kenîya û heta ber derîyê salonê pê ra meşîya. Wisa xwuya bû ku ji jinikê ra spasîyên xwe pêşkêş dikir. Hevalê kêleka min got:"tu zanî ew kî ye?" Na! Ma min navika wî birîyê! Ez ê ji ku bizanibim, dibêjim. "Ew berpirsiyarê Partî Demokratê Kurdistanê yê Swêdê ye." Deng ji min dernakevê, ji ber ku, li ser perda sahnê da fîlmekî der heqê Barzanî da destpêdike. Ez û hevalan bala xwe didin filmê, gava Barzanî li ser hespa xwe yê sipî, di nav pêşmergeyan da xuya dike, hêcan bi min digre, canê min digurizê. Hevalê kêleka min dibêjê: "deng xwe meke! Ev fîlma pirr tiştekê xweş e." Biskî dinê Barzanî cardin li ser hespa sipî xuya dike, Barzanî bi peşmergeyan ve tev dimeşe, rûdine, radibe, cardin li ser hespê xuya dike. Îcar ne hespa sipî, hespa sor e. Berbi dawîya fîlmê, çend ewrûpayî û emerîkî, der heqê Barzanî da, çend gotinan dibêjin, bes dengê musikê ji dengê wan zêdetir derdikeve, loma gotinên zilaman nayê fahm kirin. Fîlm xelas dibe, kêfa min û hevalê kêlakê min beravacî dibe. Ji xwe ra dibêjim;mirov vê yekê li Barzanî dike! Fîlmekî wisa bê serî, bê dawî, bê dûzan û bê naverok nîşan dide? Kurdan heta devê salonê tije kiribûn, ne av, ne qedehekê çay û ne jî qahweyek. Yên derdikevin sahnê û mesajên xwe dixwînin, gava devên wan zuha dibe, qedehekê av li ber wan tune ku devên xwe şil bikin. Pereyên wan tunebû, bila ji me ra bigotana, me yê ji wan ra, av jî banîya, çay jî banîya. Bêhna min gelek teng dibe, di rê de, heta digîhîjim mal diponijim û difikirim. Digîhîjim wê netîcê ku yê yan jî yên ev biranînê organîze kiribûn, ji xelkê xwe ra qasî pênc quruş qîmet nedabûn. Em xelkê li alîyekê berdin, bi saya Barzanî bûbûn xwedî dewlet, hûr û tûrên xwe dagirtibûn û ji Barzanî ra jî ev biranîna tewo-mewşo layiq dîtibûn. Ji jinika sosyaldemokratan ra xwe kiribûn erd, li belê, wexta wan ji nivisara min a li ser navê KNK re tunebû. Loma dibêjim, hûn qurbana Barzanî bin, bi vê halê xwe hûn nikarin tiştek jî bi ser bixin. 11 Adar a 2007/Stockholm Mesaja KNK ji bo 104 saliya Barzanî Sala berê, havîna 2006 an, ez û du heval tev, ji bo bîranîna Faîk Bûcax em çûn Swêregê, Faîk Bûcax ji Swêregê bû û di damezirandina Partî Demokratê Kurdsîtanê a Tirkîyê de cîh girtibû, heta roja ku bi destên dagirkeran bê kuştin, wekê sekreterê partîyê xebitîbû. Ji wan hevalan Fuado, ji ser gora M.Mustafa Barzanî, kulmekî ax bi xwe ra anîbû. Nûnerên ku li ser navê Partî Demokrat û hukumetê, ji Kurdîstana Başûr hatibûn, ala Kurdistanê bi ser gora Faîk da daliqandin û axiftinên xwe kirin. Fûado jî axa ku bi xwe ra anîbû, li ser gora Faîk Bûcax reşand. Sinorên ku bi salanên me kurdan, ji jîyanekê bindest û perçekirî ra mecbûr kiribûn; wê rojê, wê gavê û bi wê kulmekî xerî ji ber çavan winda bûn, kurdên başûr û bakur li ser gora Faîk Bucax bûn yek dil û yek mijû. Sembolek nefspiçûk, lê belê, bi mane, naverok û bi mesajên xwe gran û girîng. M.M. Barzanî, di jîyana xwe yê dewlemend û pirrengî da pirr caran tenê ma, carbicar dostan xwe jê dûr xistin, hevalan rûyên xwe jê zivirandin, lomet û buhtanên nerast û neheq, hem ji alîyên dijminan û hem jî ji alîyên hemwelatîyan ve lê hatin kirin. Lê wî dev ji serhildan û azadîya netewa kurd berneda. Bi fedakarî û xebatekê zor û zahmet ji bo me kurdan bingehekê mezbût, hêja û bêhempa ava kir. Loma îro em li başûr bûn xwedî dewlet. Loma îro em buhara kurdan dijîn. Bêhna buharê pêl bi pêl bi ser me da tê. Kurdistana başûr bi kilam, edebîyat, al, bezirganî, sîyaset û kulmekî axa ji gorra M.M. Barzanî; me dilşad û serfiraz, hêvî û daxwazîya azadîyê û mijûyekî yekgirtî xurt dike, pêşve dibe. Li pêş tevgera kurd, perspektîfên nû vedike, îmkanan çêdike. Di vê pêşveçûyinê hanê da, par û keda herî mezin yê M.M. Barzanî ye. Bi sedema vê bîranînê, li ser navê Komela Niviskarî Kurd yê Swêdê, ji M.M. Barzanî û Partî Demokratê Kurdistanê ra em hurmeta xwe pêşkêş dikin. Her bijîn. 11.03.2007 Paşa Uzun/ Li ser navê Komela Nivîskarên Kurd yê Swêdê. Nameyek bêriyê Melle Alo û Newroz ”Me xaniyek divê, lê…….”